Als je lichaam belt, neem je dan op?

De mensen aan wie ik deze vraag stel moeten meestal alleen maar lachen. Het antwoord is “nee, ik neem niet op'“. Ze horen de telefoon niet eens overgaan. Te druk. Als ze stress ervaren zegen ze tegen zichzelf: “Ik ben sterk, ik kan nog wel door, anderen hebben het erger dan ik, ik heb nog wat reserve, ik ben superman/supervrouw/superx.” Herkenbaar?

Ondertussen heeft het lichaam al 100 keer gebeld met kwaaltjes als slecht slapen, vaak een griepje hebben, sterretjes voor ogen, , kramp in spieren, piep in oren, een brok in keel, duizeligheid, gejaagd voelen, niet goed kunnen doorademen, gek worden van gedachten. Maar de beller wordt weggedrukt. Want wat een gezeik zeg, er zijn ergere dingen en het valt allemaal wel mee. Zo gaat dat jaren door. Totdat het lichaam stopt met bellen, de hamer was niet genoeg, het moet een sloopkogel zijn. Dan zijn de klachten plots veel ernstiger. En dan kan je ineens niet meer wat hiervoor wel kon. Voor sommigen is dit nu niet aan de hand en kan je blijven wegdrukken. Blijven wegstoppen. Bij anderen mensen is het zover dat ze dusdanige klachten hebben dat er iets moet veranderen. Wat te doen?

De tijd is niet terug te draaien dus je baalt dat je het zover hebt laten komen. Die frustratie is begrijpelijk. Daar zit niks anders op dan de boosheid die je voelt over je eigen stommiteit eruit te boksen of schreeuwen. Of je kan een ademsessie doen waarbij je deze kwaadheid en onderliggend verdriet kan voelen en loslaten.
En dan is het zaak je kijk op je lichaam en je gedrag blijvend te veranderen. Probeer je lichaam niet langer meer te zien als een hinderlijk obstakel dat jou ervan weerhoudt je plannen uit te voeren die je in je knappe, briljante hoofd had. Je zou bijvoorbeeld vrienden kunnen worden met je lichaam. Dat heeft tijd nodig, je hebt haar of hem namelijk kapot genegeerd, dus er is iets goed te maken. Je moet lief zijn, je moet ervoor gaan zorgen als voor een kleine baby. Als je er zo naar kan kijken, is je lichaam je gids. Het wijst je de weg. Het wordt een adviseur wiens raad je mag volgen. En daar hoef je niks voor te doen, niet hard voor te werken, je hoeft alleen maar op te nemen als ie belt. Je doet je ding en als je een signaal krijgt neem jij dat dankbaar in ontvangst en ga je er wat mee doen. Dus niet meer zo arrogant en koppig belangrijk blijven doen, maar met respect en fatsoen omgaan met je lichaam. Het is geweldig en prachtig en je hebt er maar eentje van. Dus: als je lichaam belt, neem dan op en luister. Wat heeft het je te vertellen?

De quote ‘als je lichaam belt, neem je dan op’ is van Tisjeboyjay op Insta